4 Ocak 2009 Pazar

Bir sürü haller içinde halim...lalala..

Ben bir kış çocuğuyum, kış en sevdiğim mevsimdi bir zamanlar, ama o zaman karlı yollarda topuklularla yürümek zorunda değildim! Kar yağsın, ben bir elimde sıcak bir içecek bir elimde kitabım camın kenarında oturayım. Ara ara kitaptan başımı kaldırıp karı izleyeyim. Böyle olsun bu film, donarak sokaklarda yürümeye çalışan ben olmasın o filmin içinde!! Böyle romantik romantik yazdım ama hayatımda hiç bir zaman öyle karın yağışını izleyip de ah ne güzel diye hayallere dalmamışımdır. Hep böyle bir film karesi gibi bakıyorum ben hayatıma sanırım. Olmamış şeyleri oluyormuş gibi hayal ediyorum, ama aslında doğru kelime hayal etmek de değil, yani olsun diye bir isteğim de yok. Karışık oldu sanırım...Birşeyler olup bitiyor ama sanki ben izliyorum gibi bazen. Bazen de izlediğim dizi yada filmdeki ana karakter sanıyorum kendimi bir süreliğine...Herkes yapıyordur ama bunu değil mi? Pek orjinal olmadı bu. Ben bunu da hep yapıyorum, herkesten farklı bir hayatım var sanıyorum, bütün filmler, bütün kitaplar, bütün şarkılar, bütün şiirler sanki herkesten önce bana yazılmış. Bir tek ben bütünleşiyorum onlarla gibi gibi gibi...

Yılbaşından hemen önce doğumgünümün olması sayesinde bir dolu hediyeye sahip oldum bir anda. Dünyanın en güzel yüzüklerinden biri benim oldu. Fotoğrafını koymadan duramam. Gerçi fotoğraf bir komik oldu böyle, ama üşendim sadece yüzüğü çekemem şimdi:) Şişko ellerime alyansımdan sonra yakışan tek yüzük o! Küpesi ve kolyesi de var tabii ki. Tekrar teşekkürler teşekkürler teşekkürler...Son sözcükleri birkaç kez söylemek bir hastalığın mı işaretiydi? Ne oluyor bana böyle?? Diğer hediyelerimin fotoğrafı yok, olsaydı onları da koyardım çünkü onlar da dünyanın en güzel hediyeleri. Bu arada daha önce hiç hediye almamış gibi niye böyle büyük bir sevinç yaşadım anlamadım:)



Bugün hayatımın yeni bir evresini yaşayacağım yere gittim. Bir önceki sahibi boşaltırken hüzünlendiğini söyledi. Ben birgün oradan ayrıldığım zaman ondan daha çok hüzünleneceğim diye düşündüm onu dinlerken. Bu sefer başlangıçlar sevindiriyor, heyecanlandırıyor beni...Çok mutlu olacağım, çok sevileceğim bir hayat beni bekliyor, biliyorum..

2 yorum:

BahaR dedi ki...

ben hayatımın hiçbi karesinde allahım ne güzel kar yağıo demedim.demem.karı sevmem.herkes bilir.olasılıksızı okumadın mı:)

earwen dedi ki...

ay okudum okudum..orda geçiyordu o değil mi? şizofren olabilir miyim acaba? bazen cidden olabilirim diye düşünüyorum..ama bunun farkında olamam değil mi??