8 Ocak 2009 Perşembe

"..."

Şiir sevmezdim ben eskiden ya da öyle sanırdım. Bir Nazımı bilirdim, onunkileri sevdiğim için şiir yazmıyormuş gibi gelirdi sanki o...Seviyorum ya, ben toz konduramam birini sevdim mi...Her yaptığı her söylediği güzeldir ben seviyorsam, hakkında kötü söz diyen olursa sanki bana söylenmiş gibi kırılırım, savunmaya geçerim...Neyse dedim ya şiir sevmez sanıyordum kendimi, sonra başkalarını da keşfettim...Anladım ki seviyormuşum ben duygu kokan her sözü..Özdemir Asaf mesela..Bugün de bütün gün aklımdaydı dizeleri. Bir insan nasıl bu kadar güzel kelime oyunları yapar, nasıl bu kadar az sözle bu kadar yoğun duygular anlatır şaşırıyorum her okuduğumda..Bugün daha önce okumadığım

"bir bakmışsın saat üç
bir bakmışsın saat hiç"

dizesiyle karşılaştım da oradan geldim buraya..Ama en meşhurlarından biri " yalnızlık paylaşılmaz paylaşılırsa yalnızlık olmaz" vardır ya ona katılmıyorum pek...Bir şarkı sözünün dediği gibi "bu yalnızlığı bir başına taşırken olmuyor" ...Evet yalnızlık biriyle beraber de taşınabilir, paylaşılabilir yani..hatta paylaşılırsa daha kolay olur hayat o zaman..tek başına taşınmamalı işte bu yüzden...

Hiç yorum yok: