sakar tay

Bugün işte düştüm. Hatta düşmedim, resmen uçtum. Yerler yeni silinmiş, ben tabi acele acele koşuşturuyordum her zamanki gibi, kendimi bir anda yerde, elimdeki pastayı da yönetmenimin masasında buldum "ayyy" çığlığıyla birlikte! Az bir farkla yüzünü ıskalamışım. Sağ tarafımda duran sandalye de koltuk altıma girmiş vaziyette bu arada. Manzarayı siz düşünün! Bir yandan ağlıyorum ağrıdan, bir yandan da durumu düşünüp gülüyorum. Hatta yüzümü yıkamaya gittiğimde kahkahalarla güldüm kendime, ağrayan yerlerim daha bir ağrıdı tabi. Bu olaydan birkaç saat sonra eve geldim, duşa giriyim de sıcak su ağrılarımı hafifletsin diye düşündüm. Ama olan oldu, bu sefer de duştan çıkarken yine ıslak zemin sağolsun sol tarafımın üstüne düştüm. Üstüne bir de kafamı da çarptım. Artık gerçekten gülecek halim kalmadı, hem de hiç komik değildi bu sefer ki. Ama birkaç saat içinde üstüste iki kere düşmek komik birşey heralde:) Ben zaten düşene çok gülerim, kendim düşünce de gülüyorum:) Herkes nazar değdi sana dedi ama bence bu nazar mazar değil, sakarlık ya da aptallık sadece:)