Ege'm

2 yıl aradan sonra Ege'li bir merhaba sevgili okur. Belki de o sevgili okur sadece sen olursun Ege. Kim bilir... Hamileliğim boyunca hep yazayım istedim oğluma. Her anını, her hissettiğimi. Olmadı...Sadece iki satır yazı yazdım o kadar. Çünkü klişe belki ama hissettiğimi kelimelere dökecek kadar yetenekli değilim ben. Bak bu klişe değil, kelimeler yetmez hissettiklerimi anlatmaya klişe tarafı:) Kelimelere dökebileceğim tek şey şu ki bir insanın tanımadığı hiç görmediği hatta varlığını bile hissetmeden koşulsuz sevdiği tek insan çocuğu oluyormuş. İşte annelik de böyle. Nasıl biri olacak bilmeden seviyorsun işte. Şu lohusalık denen dönemde ne kadar karmaşık duygular hissetsen de ne kadar aciz olsan da ne kadar bunalsan da biliyorsun ki onu seviyorsun. Dayanma gücü veren de onu bilmek zaten. Her şeye rağmen hiçbir şey beklemeden onu sevmek...Bir de o kadar seviniyorum ki Ege çok şanslı bir çocuk. Doğumundan başladı şansı. 1404 no'lu odada başladı. 1302'de devam etti. O kadar çok kişi girdi ki meraklı gözlerle o kapıdan. Onu seven o kadar çok kişi var ki daha şimdiden. Ege başlıklı kaçıncı yazı bu mesela. Ne mutlu ona!

Ben bir sevgimi biliyorum ya annem ise ben doğduğum zaman ilk düşündüğünün statüsünün değiştiği olduğunu söylemişti. Peki sen ne hissediyorsun diye sordu ilk Anneler Günü'mde. Daha anne olduğumun pek farkında değilim aslında. Tek farkında olduğum ben güzel bir iş başarıyorum. "Anne olmadan önce çok iyi bir anneydim." sözü hiç bana göre değil mesela. Anne olmadan önce bu kadarını bile yapabileceğimi hiç düşünmüyordum. Daha ne annelik yaptın diye sorarlar adama belki ama en azından 35 günü iyi atlattım diye düşünüyorum:) Minik adamla daha çok zor zamanlar atlatacağız biliyorum. Dört gözle de o günleri bekliyorum. En güzel günler, en zorlu günler fark etmez. Günlerim artık onla ya bana yeter.


2 yıl ara daha vermeyeceğim merak etme sevgili okur. Senin merak etmene gerek yok Ege'm zaten görürsün devamının gelip gelmediğini. Sevgili okurun sadece sen olduğunu varsayıyorum ya ondan bu açıklama:) Görüşmek umuduyla...