bugün sevgili merveyle yemek yedik, konuştuk..konuşunca en yakınlarınla saçma geliyor üzüldüğüm onca şey onu farkettim.. onu ne kadar özlediğimi farkettim bir de sonra da yazı yazmayı özlediğimi nedense..böyle devrik cümleler yazayım istedim gönlümce..çok özlüyorum herkesi onu anlatayım istedim..kimseye kendime dahi yeterince zaman ayıramıyorum, bu da mutsuz ediyor beni..bazen bi telefon etmeye bile zaman bulamamak ya da öyleymiş gibi düşünmek, kendime kızmama neden oluyor..iyi ki en sevdiğim hep yanımda da ona az biraz zaman ayırabiliyorum yine de.. evet bir kere daha tekrar edeceğim çok özlüyorum herkesi..
bu kadar bunalım yeter..bugün yudumcumun yeni yazdığını ve de eski yazılarını okudum ve yine hayran oldum ona..bir gün kitabının imza gününde hayal ettim onu..şöyle sıradan sade bir masada çarpıcı birinin düşünün..etrafındaki herşey son derece sade olabilir ama yudun varlığı yeter o sadeliği çarpıcı birşeye dönüştürmeye..yazıları da öyle işte..gayet yalın gayet sade sözcükler var elinde..bir araya gelince ise darmadağın ediyor sizi..
kopuk, devrik, kuralsız cümlelerim geldi işte..içinde herşey var..kızgınlık, kendinden mutsuz olmak, hayranlık duymak, özlem...
Aslında başlık başka olacaktı
2 yıl önce
